21 juli 2019

”ABL, PvdA, CDA en Werkgroep breken coalitieakkoord en zetten PNL buiten spel”, Dat staat op de website van de ”geslachtofferde” partij. Is dat wel waar?

Na de verkiezingen van 2018 besloot PNL om deel te nemen aan een nieuw te formeren raadsbreed college. De partij leverde de wethouder financiën en gaf de opdracht mee om de ozb met maximaal 3,5% te laten stijgen. De wethouder ging slagvaardig aan het werk en gedurende de rit – na een aantal maatregelen van de rijksoverheid – heeft ze geconstateerd dat een beperking van 3,5% verhoging niet realistisch is. Dat zou tot enorme bezuinigingen leiden. Dus heeft ze met realiteitszin een kadernota gepresenteerd met een aanzienlijk hoger percentage ozb, waarbij moet worden gezegd dat het definitieve bedrag pas bij het aanbieden van de begroting kan worden vastgesteld.

Haar eigen fractie, PNL, vond het nodig om en bloc tegen de kadernota van zijn eigen wethouder te stemmen. En is nu verbaasd, dat de wethouder de consequenties heeft getrokken en is afgetreden. Dat is haar eigen beslissing en ze is daar niet door de coalitiegenoten toe gedwongen. De dwang kwam uit haar eigen partij. Haar onthulling, later, dat het bestuur van PNL de fractie had gedreigd om af te treden, spreekt boekdelen.

Nu moet het gezicht gered worden. De vraag is aan de orde, wie er nu de stekker uit de samenwerking heeft getrokken, PNL of de andere partijen. Uiteraard vlucht PNL – zoals gewoonlijk – in de slachtofferrol en zegt dat de andere partijen schuld zijn. Dat is maar een voorbeeld van hoe die partij creatief met de waarheid omgaat. Het lijkt tegenwoordig mode om leugens  ”alternatieve feiten” te noemen.

De burger van Laarbeek mag pas over drie jaar oordelen. Jammer dat een gemeentelijk kabinet niet kan vallen en dat de kiezer zich niet nu mag uitspreken. Dat zou een interessante uitdaging zijn.