11 november 2019

Het is vrijdagavond 8 november. Even naar het journaal kijken en dus de tv aangezet. En dan val je in een uitzending voor politieke partijen. Iemand vertelt een verhaal over zijn vader, die bij Philips heeft gewerkt en hij meldt dat hij en zijn neven in de schoonmaakdienst actief zijn geweest. Als het gaat over bedrijven die zich bekommeren om hun mensen en de omgeving waarin ze wonen kijk je even op, want is het écht een spotje van de SP? Nee, de man die zijn beste Brabantse accent heeft opgezet, blijkt niemand minder dan Klaas Dijkhof, fractieleider van de VVD.

De VVD, de partij van de ondernemers, die de dividendbelasting wilde afschaffen. De partij die brievenbusfirma’s op de Amsterdamse Zuidas faciliteert, waardoor ze weinig tot geen belasting hoeven te betalen? De partij die het neoliberalisme in zijn meest hardvochtige vorm in ons land heeft doorgezet. En dan een tranentrekkend verhaal over de arbeiders van Philips in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw. Klaas Dijkhof, de arbeidersjongen. Je zou het bijna geloven.

Ik geloof er niks van dat de VVD plotseling sociaal is geworden. Het is een verhaal om de mensen met een laag inkomen te paaien. De verkiezingen komen er immers weer aan en aan de stemmen van de kapitaalkrachtige vaderlanders heeft de VVD niet genoeg voor het zetelaantal dat de partij nu bezet. ”Links lullen en rechts zakken vullen” is een slogan die perfect past bij de nieuwe strategie.